Komentarz miesiąca

Jako partner targów RemaDays VISUAL COMMUNICATION w niniejszym numerze fokusuje Waszą uwagę, Drodzy Czytelnicy, przede wszystkim na nowościach w sferze reklamy i poligrafii. To od lat największe wydarzenie branżowe w Europie Środkowo-Wschodniej, które w roku 2016 przyciągnęło ponad siedmiuset wystawców. Nie może nas tam zatem zabraknąć!

Konsekwentnie rozwijając nasz cykl artykułów, poświęconych multisensorycznemu marketingowi, w tym numerze VISUAL COMMUNICATION koncentrujemy się na zmyśle węchu i zapachach. Można zatem powiedzieć, że śledzimy najbardziej nieuchwytne, bo w zasadzie niewidoczne, strategie komunikacji i wpływania na potencjalnego klienta

 Już od kilku wydań VISUAL COMMUNICATION serwujemy Wam, Drodzy Czytelnicy, nowe cykliczne rubryki: przede wszystkim Komentarze, a także oceny – pozytywną i negatywną In&Out – wybranych przez nas kampanii reklamowych dotyczących podobnych zagadnień.

Viscom Düsseldorf 2015, czyli Międzynarodowe Targi Komunikacji Wizualnej, to forum, na którym nie może zabraknąć VISUAL COMMUNICATION. Od lat te właśnie targi cieszą się wszak doskonałą renomą.

Przemierzając Polskę wzdłuż i wszerz, można dostać oczopląsu od wizualnego chaosu, który powoduje nie tylko zniechęcenie potencjalnego odbiorcy treści reklamowych, lecz również ich nieczytelność.

Czy wszyscy widzimy tak samo? Mimo że niektórzy naukowcy – zwolennicy tzw. uniwersalizmu widzenia – twierdzą, że tak, ja osobiście stoję po przeciwnej stronie. Uważam bowiem, że postrzeganie jest historyczne i kulturowe.

Panta rhei – celnie zauważył na przełomie VI i V wieku p.n.e grecki filozof Heraklit. Z dzisiejszej perspektywy stwierdzenie to odniosłabym także do strumienia obrazów, który codziennie dynamicznie przepływa wokoło nas i w jakim zanurzamy się po szyję. Każdego dnia wchodzimy do innej rzeki wizualnych komunikatów, które obmywają naszą świadomość i wielokrotnie zapadają nam głęboko w pamięć.

Poniżej pewnego poziomu życia wytwarza się u niektórych osób rodzaj fatalistycznego przywiązania do swojej doli.
Można by ten stan określić jako coś w rodzaju gorzkiego doświadczenia, że każda potencjalna zmiana może być tylko zmianą na gorsze. Ludzie nie chcą najlepiej nic zmieniać, wolą tkwić w utartym świecie, bo tak wygodnie. Niektórzy natomiast zmuszeni do zmian robią wszystko aby one nie zaszły.

Piotr na pierwszy rzut oka jest zwyczajnym facetem. Pracuje na stanowisku zarządzającym w dużej firmie budowlanej. Wysoki, szczupły, włosy przyprószone szronem wieku. Jednak gdy przyjrzymy się mu bliżej zobaczymy kilka detali, które wcześniej mogły umknąć naszej uwadze. Prosta sylwetka, sprężysty krok, brak rozrośniętego „mięśnia piwnego” w przeciwieństwie do innych partii ciała. Kilka dni w roku jest dla niego świętem.

Ranek. Kogo jeszcze budzi mechaniczny budzik? Przepraszam, pytanie retoryczne. Oczywiście, że ustawiony przez nas dzień wcześniej smartfon robi to za niego imitując znany, choć niekoniecznie lubiany przez nas dźwięk. Wstajemy…O nie, najpierw sprawdzamy Facebooka. Kto z bliższych lub dalszych znajomych uzewnętrznił się na tablicy? Jeden ruch palcem i przed naszymi oczyma...